Σημαντικό άρθρο τη Sonia Shah στο περιοδικό «The Nation».
Από το 1940, εκατοντάδες παθογόνα μικρόβια έχουν κάνει την εμφάνιση ή την επανεμφάνισή τους σε περιοχές όπου, μερικές φορές, δεν είχαν ποτέ παρατηρηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Ιού HIV και του Έμπολα. Η πλειονότητά τους (60%) είναι ζωικής προέλευσης. Ορισμένοι ιοί προέρχονται από οικόσιτα ή εκτρεφόμενα ζώα, όμως οι περισσότεροι (πάνω από τα δύο τρίτα) μεταδόθηκαν από άγρια ζώα. Ωστόσο, τα ζώα δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη.
Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα των μικροβίων ζει μέσα στον οργανισμό των ζώων χωρίς να τους προξενούν το παραμικρό κακό. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: με την ξέφρενη αποδάσωση, αστικοποίηση και εκβιομηχάνιση, προσφέραμε στα μικρόβια τον τρόπο να φτάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό. Η καταστροφή των οικοτόπων απειλεί με εξαφάνιση μεγάλο αριθμό ειδών, στα οποία περιλαμβάνονται και ορισμένα φαρμακευτικά φυτά και ζώα στα οποία ανέκαθεν στηριζόταν η φαρμακοποιία μας. Όσο για τα είδη που επιβιώνουν, η μόνη τους επιλογή είναι να αρκεστούν στα περιορισμένα απομεινάρια των οικοτόπων που τους αφήνουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυξάνεται η πιθανότητα στενών και επαναλαμβανόμενων επαφών με τον άνθρωπο, οι οποίες επιτρέπουν στα μικρόβια να εισχωρήσουν στο σώμα μας και, από ακίνδυνοι οργανισμοί, να μετατραπούν σε φονικούς παθογόνους οργανισμούς.
Η καταστροφή των ενδιαιτημάτων έχει επίσης επιπτώσεις λόγω των αλλαγών που προκαλούνται στον αριθμό των ατόμων ενός είδους, κάτι που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της μετάδοσης ενός παθογόνου οργανισμού.
Για να ικανοποιήσει την ακόρεστη σαρκοφάγο όρεξή του, ο άνθρωπος αποψίλωσε μια έκταση ίση με την αφρικανική ήπειρο (8), προκειμένου να εκθρέψει ζώα που προορίζονται για σφαγή.
Ωστόσο, πολύ περισσότερα είναι τα ζώα που εξελίσσονται μέσα στο σύστημα βιομηχανικής κτηνοτροφίας μας. Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο περιμένοντας να οδηγηθούν στο σφαγείο: ιδού οι ιδανικές συνθήκες για τη μετάλλαξη των μικροβίων σε θανάσιμους παθογόνους οργανισμούς. Για παράδειγμα, οι ιοί της γρίπης των πτηνών, των οποίων ξενιστές ήταν υδρόβια πουλιά, έκαναν θραύση στα πτηνοτροφεία όπου βρισκόταν φυλακισμένος τεράστιος αριθμός κοτόπουλων: εκεί μεταλλάχτηκαν και απέκτησαν περισσότερη λοιμογόνο δύναμη.
Όπως δήλωσε ο επιδημιολόγος Λάρυ Μπρίλιαντ, «οι εμφανίσεις ιών είναι αναπόφευκτες, όχι όμως και οι επιδημίες». Ωστόσο, δεν θα απαλλαγούμε από αυτές παρά μόνο αν επιδείξουμε τόσο μεγάλη αποφασιστικότητα για να αλλάξουμε πολιτική όση επιδείξαμε για να διαταράξουμε τη φύση και τη ζωή των ζώων.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο https://monde-diplomatique.gr/?p=4114
Το άρθρο της Sonia Shah, στο περιοδικό «The Nation» μεταφράστηκε για τη monde-diplomatique από τον Βασίλη Παπακριβόπουλο.
Η οικολογική καταστροφή ευθύνεται για τον κορωνοϊό
Από το 1940, εκατοντάδες παθογόνα μικρόβια έχουν κάνει την εμφάνιση ή την επανεμφάνισή τους σε περιοχές όπου, μερικές φορές, δεν είχαν ποτέ παρατηρηθεί μέχρι εκείνη τη στιγμή. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του Ιού HIV και του Έμπολα. Η πλειονότητά τους (60%) είναι ζωικής προέλευσης. Ορισμένοι ιοί προέρχονται από οικόσιτα ή εκτρεφόμενα ζώα, όμως οι περισσότεροι (πάνω από τα δύο τρίτα) μεταδόθηκαν από άγρια ζώα. Ωστόσο, τα ζώα δεν φέρουν την παραμικρή ευθύνη.
Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα των μικροβίων ζει μέσα στον οργανισμό των ζώων χωρίς να τους προξενούν το παραμικρό κακό. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού: με την ξέφρενη αποδάσωση, αστικοποίηση και εκβιομηχάνιση, προσφέραμε στα μικρόβια τον τρόπο να φτάσουν μέχρι το ανθρώπινο σώμα και να προσαρμοστούν σε αυτό. Η καταστροφή των οικοτόπων απειλεί με εξαφάνιση μεγάλο αριθμό ειδών, στα οποία περιλαμβάνονται και ορισμένα φαρμακευτικά φυτά και ζώα στα οποία ανέκαθεν στηριζόταν η φαρμακοποιία μας. Όσο για τα είδη που επιβιώνουν, η μόνη τους επιλογή είναι να αρκεστούν στα περιορισμένα απομεινάρια των οικοτόπων που τους αφήνουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Το αποτέλεσμα είναι ότι αυξάνεται η πιθανότητα στενών και επαναλαμβανόμενων επαφών με τον άνθρωπο, οι οποίες επιτρέπουν στα μικρόβια να εισχωρήσουν στο σώμα μας και, από ακίνδυνοι οργανισμοί, να μετατραπούν σε φονικούς παθογόνους οργανισμούς.
Η καταστροφή των ενδιαιτημάτων έχει επίσης επιπτώσεις λόγω των αλλαγών που προκαλούνται στον αριθμό των ατόμων ενός είδους, κάτι που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της μετάδοσης ενός παθογόνου οργανισμού.
Για να ικανοποιήσει την ακόρεστη σαρκοφάγο όρεξή του, ο άνθρωπος αποψίλωσε μια έκταση ίση με την αφρικανική ήπειρο (8), προκειμένου να εκθρέψει ζώα που προορίζονται για σφαγή.
Ωστόσο, πολύ περισσότερα είναι τα ζώα που εξελίσσονται μέσα στο σύστημα βιομηχανικής κτηνοτροφίας μας. Εκατοντάδες χιλιάδες ζώα στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο περιμένοντας να οδηγηθούν στο σφαγείο: ιδού οι ιδανικές συνθήκες για τη μετάλλαξη των μικροβίων σε θανάσιμους παθογόνους οργανισμούς. Για παράδειγμα, οι ιοί της γρίπης των πτηνών, των οποίων ξενιστές ήταν υδρόβια πουλιά, έκαναν θραύση στα πτηνοτροφεία όπου βρισκόταν φυλακισμένος τεράστιος αριθμός κοτόπουλων: εκεί μεταλλάχτηκαν και απέκτησαν περισσότερη λοιμογόνο δύναμη.
Όπως δήλωσε ο επιδημιολόγος Λάρυ Μπρίλιαντ, «οι εμφανίσεις ιών είναι αναπόφευκτες, όχι όμως και οι επιδημίες». Ωστόσο, δεν θα απαλλαγούμε από αυτές παρά μόνο αν επιδείξουμε τόσο μεγάλη αποφασιστικότητα για να αλλάξουμε πολιτική όση επιδείξαμε για να διαταράξουμε τη φύση και τη ζωή των ζώων.
Διαβάστε όλο το άρθρο στο https://monde-diplomatique.gr/?p=4114
Το άρθρο της Sonia Shah, στο περιοδικό «The Nation» μεταφράστηκε για τη monde-diplomatique από τον Βασίλη Παπακριβόπουλο.